Bankowość i jak to działa

Bankowość jest branżą, która zajmuje się gotówką, kredytami i innymi transakcjami finansowymi. Banki zapewniają bezpieczne miejsce do przechowywania dodatkowej gotówki i kredytu. Oferują rachunki oszczędnościowe, certyfikaty depozytowe i rachunki czekowe. Banki wykorzystują te depozyty do udzielania kredytów. Kredyty te obejmują hipoteki mieszkaniowe, kredyty biznesowe oraz kredyty samochodowe.

Bankowość jest jedną z kluczowych sił napędowych amerykańskiej gospodarki. Zapewnia płynność potrzebną rodzinom i przedsiębiorstwom do inwestowania w przyszłość. Pożyczki bankowe i kredyty oznaczają, że rodziny nie muszą oszczędzać przed pójściem na studia lub zakupem domu. Firmy korzystają z kredytów, aby od razu zacząć zatrudniać pracowników w celu budowania przyszłego popytu i ekspansji.

Jak to działa

Banki są bezpiecznym miejscem do deponowania nadmiaru gotówki. Ubezpiecza je Federalna Korporacja Ubezpieczeń Depozytów (FDIC).1 Banki płacą również oszczędzającym odsetki lub niewielki procent od depozytu.2

Banki mogą zamienić każdego z tych zaoszczędzonych dolarów w 10 dolarów. Są one zobowiązane do przechowywania tylko 10% każdego depozytu pod ręką. Ta regulacja nazywa się rezerwą obowiązkową.3 Banki pożyczają pozostałe 90%. Zarabiają pieniądze, pobierając wyższe oprocentowanie od swoich pożyczek, niż płacą za depozyty.

Rodzaje banków

Banki komercyjne świadczą usługi na rzecz osób prywatnych i przedsiębiorstw. Bankowość detaliczna świadczy usługi w zakresie zarządzania kredytami, depozytami i pieniędzmi na rzecz osób fizycznych i rodzin.

Banki wspólnotowe są mniejsze od banków komercyjnych.4 Koncentrują się na rynku lokalnym. Zapewniają bardziej spersonalizowaną obsługę i budują relacje ze swoimi klientami.

Bankowość internetowa świadczy te usługi za pośrednictwem światowej sieci. Sektor ten nazywa się również bankowością elektroniczną, internetową i netto. Większość innych banków oferuje obecnie usługi internetowe. Istnieje wiele banków działających tylko w Internecie. Ponieważ nie mają one oddziałów, mogą przenieść oszczędności kosztów na konsumenta.

Oszczędności i kredyty są wyspecjalizowane w promowaniu przystępnej cenowo własności domu.5

Unie kredytowe są własnością swoich klientów.6 Ta struktura własnościowa pozwala im na świadczenie tanich i bardziej spersonalizowanych usług. Musisz być członkiem ich pola członkowskiego, aby do nich dołączyć. Mogą to być pracownicy firm, szkół lub mieszkańcy danego regionu geograficznego.

Bankowość inwestycyjna znajduje finansowanie dla korporacji poprzez pierwszą publiczną ofertę akcji lub obligacji. Ułatwiają one również fuzje i przejęcia. Po trzecie, prowadzą one fundusze hedgingowe dla osób fizycznych o wysokiej wartości netto. Największe amerykańskie banki inwestycyjne to Bank of America/Merrill Lynch, Citi, Goldman Sachs, J.P. Morgan i Morgan Stanley. Duże europejskie banki inwestycyjne to Barclays Capital, Credit Suisse, Deutsche Bank i UBS.7

Po porażce banku Lehman Brothers we wrześniu 2008 r., sygnalizującej początek globalnego kryzysu finansowego z końca lat 2000., banki inwestycyjne stały się bankami komercyjnymi.

9 Pozwoliło to na otrzymanie rządowych funduszy ratunkowych. W zamian za to muszą teraz stosować się do przepisów ustawy Dodda-Franka o reformie Wall Street.

Bankowość handlowa świadczy podobne usługi dla małych przedsiębiorstw.10 Zapewniają one finansowanie typu mezzanine, finansowanie pomostowe oraz produkty kredytowe dla przedsiębiorstw.11

Bankowość szariatu jest zgodna z islamskim zakazem dotyczącym stóp procentowych.12 Ponadto banki islamskie nie udzielają pożyczek firmom zajmującym się handlem alkoholem, tytoniem i hazardem.13 Kredytobiorcy dzielą się z kredytodawcą zyskiem zamiast płacić odsetki.1415 Z tego powodu banki islamskie uniknęły ryzykownych klas aktywów odpowiedzialnych za kryzys finansowy z 2008 r.16 .

Banki centralne są szczególnym rodzajem banku

Banki nie byłyby w stanie zapewnić płynności bez banków centralnych. W Stanach Zjednoczonych, to jest Rezerwa Federalna. Fed zarządza bankami podaży pieniądza są dozwolone do udzielania pożyczek. Fed ma cztery podstawowe narzędzia:

1. Operacje otwartego rynku mają miejsce, gdy Fed kupuje lub sprzedaje papiery wartościowe od swoich banków członkowskich. Kiedy Fed kupuje papiery wartościowe, zwiększa podaż pieniądza.
2. Rezerwa obowiązkowa pozwala bankowi pożyczyć do 90% swoich depozytów.
3. Stopa procentowa funduszy federalnych wyznacza cel dla stopy procentowej banków o najwyższej wartości. To jest stopa procentowa, którą banki pobierają od swoich najlepszych klientów.
4. Okno rabatowe jest dla banków sposobem na pożyczenie środków na noc, aby upewnić się, że spełniają one wymóg utrzymywania rezerwy obowiązkowej.

W ostatnich latach bankowość stała się bardzo skomplikowana. Banki wprowadziły wyrafinowane produkty inwestycyjne i ubezpieczeniowe. Ten poziom zaawansowania doprowadził do kryzysu kredytowego w bankowości w 2007 roku.

Jak zmieniła się bankowość

W latach 1980-2000 działalność bankowa podwoiła się. Gdyby policzyć wszystkie aktywa i papiery wartościowe, które stworzyły, byłby on prawie tak duży, jak cały produkt krajowy brutto Stanów Zjednoczonych. W tym czasie rentowność bankowości rosła jeszcze szybciej. Bankowość stanowiła 13% wszystkich zysków przedsiębiorstw pod koniec lat siedemdziesiątych. W 2007 roku stanowiła 30% wszystkich zysków.

Największe banki rozwijały się najszybciej. W latach 1990-1999 udział 10 największych banków we wszystkich aktywach bankowych wzrósł z 26 do 45%. W tym okresie wzrósł także ich udział w depozytach, z 17 do 34%. Najlepiej poradziły sobie dwa największe banki. Aktywa Citigroup wzrosły z 700 mld USD w 1998 roku do 2,2 bln USD w 2007 roku. Miały one 1,1 bln USD w aktywach pozabilansowych. W tym samym okresie Bank of America wzrósł z 570 mld USD do 1,7 bln USD.

Jak to się stało? Deregulacja. Kongres uchylił ustawę Glass-Steagall w 1999 roku. Ustawa ta uniemożliwiła bankom komercyjnym wykorzystywanie ultra-zabezpieczonych depozytów do ryzykownych inwestycji. Po jej uchyleniu zatarły się granice między bankami inwestycyjnymi a komercyjnymi. Niektóre banki komercyjne zaczęły inwestować w instrumenty pochodne, takie jak papiery wartościowe zabezpieczone hipoteką. Kiedy zawiodły, deponenci wpadli w panikę. Doprowadziło to do największej upadłości banku w historii, Washington Mutual, w 2008 roku.

Ustawa o Riegle-Neal Interstate Banking i Branching Efficiency Act z 1994 r. uchyliła ograniczenia dotyczące bankowości międzypaństwowej. Pozwoliła ona dużym bankom regionalnym stać się bankami krajowymi. Wielkie banki pozbyły się mniejszych.

Do czasu kryzysu finansowego w 2008 roku w Ameryce było tylko 13 banków, które miały znaczenie. Były to Bank of America, JPMorgan Chase, Citigroup, American Express, Bank of New York Mellon, Goldman Sachs, Freddie Mac, Morgan Stanley, Northern Trust, PNC, State Street, U.S. Bank i Wells Fargo. Ta konsolidacja oznaczała, że wiele banków stało się zbyt dużych, by upaść. Rząd federalny został zmuszony do wykupienia ich za kaucją. Gdyby tego nie zrobił, bankructwa banków zagrażałyby gospodarce Stanów Zjednoczonych.